Elevator: Διαδραστική εγκατάσταση μετατροπής του ανρώπινου θυμού σε εικαστικό αποτέλεσμα

Θυμός

Αλχημεία

Το ‘αγενές’ μετατρέπεται σε ‘ευγενές’.

Η καλλιτεχνική σφαίρα λειτουργεί σαν ζωντανό κύτταρο. Το Elevator ταξιδεύει στα σύνορα αυτού του κυττάρου, αναζητώντας τρόπο επικοινωνίας μεταξύ της ομορφιάς και της ασχήμιας, μεταξύ του γνωστού και του αγνώστου, μεταξύ του λουλουδιού και του αγκαθιού. Μεταξύ του ‘έξω’ και του ‘έσω’. Τελικά γιατί θυμός;

Γι’ αυτό θυμός...

Β.

Elevator: Διαδραστική βίντεο-ηχητική εγκατάσταση μετατροπής του ανρώπινου θυμού σε εικαστικό αποτέλεσμα

Το Elevator είναι μία διαδραστική οπτικοακουστική εγκατάσταση μετατροπής του ανθρώπινου συναισθήματος του θυμού σε εικαστικό αποτέλεσμα. Το εννοιολογικό του υπόβαθρο βασίζεται στην θέληση του να μετατρέψει το ‘αγενές’ και ‘άγνωστο’ νόημα του θυμού σε μια καλλιτεχνική έκφραση με κύριο γνώμονα τον ίδιο τον θεατή του έργου. Το ίδιο το έργο ακροβατεί μεταξύ καλλιτεχνικής και κοινωνικο-ψυχολογικής παρατήρησης, προσπαθώντας να προκαλέσει και να ‘αιχμαλωτίσει’ το συναίσθημα αυτό του θεατή. Το Elevator θα μπορούσε να ενταχθεί σε ένα είδος σύγχρονης τέχνης η οποία πίσω από το ψηφιακό της πέπλο εξερευνεί αρχέγονα χαρακτηριστικά του ίδιου του θεατή. Προσπαθεί μέσα από το καλλιτεχνικό πρίσμα να εξευγενίσει τον θυμό θεατή θέτοντάς τον σε μια επίπονη ψυχολογική διαδικασία, αλλά ανταμείβοντάς τον εικαστικά.

Η εγκατάσταση Elevator, μέσα από ένα σύνθετο οπτικοακουστικό περιβάλλον προσπαθεί να προκαλέσει την ψυχολογική ένταση και τον θυμό του θεατή. Οι video προβολές βασίζονται σε ένα κολλάζ κινούμενης εικόνας, επηρεασμένο από το Κυβιστικό καλλιτεχνικό κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα, στοχεύοντας στην δημιουργία θυμού, υπενθυμίζοντας στον θεατή διάφορες καταστάσεις της ζωής. Οπτικά ο θεατής μπορεί να αντικρύσει, εκτός από τις βίντεο προβολές, μία κατασκευή ενός ψηφιακού ανθρώπινου σώματος το οποίο στέκεται διακεκομμένο μπροστά του και χαρακτηρίζεται από τρία μέρη (Πάθη- Συναισθήματα – Λογική), σύμφωνα με την θεωρία του Πλάτωνα για την τριημερή διαίρεση της ανθρώπινης ψυχής.

Ο θεατής αφού παρακολουθήσει το οπτικό μέρος, φωνάζει δυνατά βγάζοντας τον θυμό που του προκλήθηκε από τα θεματικά βίντεο. Το πρόσωπό του εντοπίζεται και ψηφιοποιείται, ενώ παράλληλα η κραυγή του ηχογραφείται, επεξεργάζεται και μέσω ενός αλγόριθμου υπολογισμού του θυμού ο οποίος εκτελείται σε πραγματικό χρόνο, επεμβαίνει εικαστικά στο ήδη ψηφιακά αποτυπωμένο πρόσωπο του θεατή.

Η εγκατάσταση Elevator αποτελεί το αποτέλεσμα της πτυχιακής εργασίας του κ. Βασίλη Ψαρρά, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 3ο Φεστιβάλ του Τμήματος Τεχνών Ήχου & Εικόνας, του Ιονίου Πανεπιστημίου, τον Μάιο του 2009. Αλγόριθμοι και τεχνικές επεξεργασίας ηχητικού σήματος που χρησιμοποιήθηκαν για την υλοποίηση της εγκατάστασης δημοσιεύθηκαν στα Πρακτικά του 126ου Παγκοσμίου Συνεδρίου της Audio Engineering Society.

  Πτυχιακή εργασία του κ. Βασίλη Ψαρρά
Ενημέρωση: 13-11-2015 17:25 - Μέγεθος: 2.89 MB